Log In
09/08/2023

Επιστήμης και τέχνης, ο λόγος.

 Ο καιρός: πυρκαγιές, αναζωπυρώσεις, ανεμομαζώματα, μαλλιοτραβήγματα, ξεμαλλιάσματα,  ξεματιάσματα.

 Gen Z : the generation of people who became adults in or after the 2010s, viewed as being less resilient and more prone to taking offence than previous generations. Collins Εnglish dictionary.

Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή. Ελπίζω στην ανοχή σας για κάποιες προσωπικές αναφορές. Καλλίτερες από τις απαντήσεις, είναι πάντα οι ερωτήσεις :  α). Χωράει όλη αρχαιότητα σε ένα 6ωρο; (1) β). Σε ένα ασανσέρ  μήπως; (2) γ). Ποίοι φοβούνται  την Βιρτζίνια/Παρθενόπη Τρούθ;

Αρχίζουμε από το τέλος. Κατά την ώρα της Κρίσεως – αν μεταφερθούμε στον αρχαίο κάτω κόσμο- η αγνή / γυμνή αλήθεια, είτε την βλέπουν, είτε δεν τη βλέπουν, είτε την κρυφοκυττάνε – άσχετο – εκείνους που δεν θα  πρέπει να τους φοβίζει  καθόλου το άγνωστο, το μετά – η ώρα της αλήθειας – είναι οι άτεχνοι ιατροί. Αυτοί είναι καλοδεχούμενοι από τον Άδη και τους συνεργάτες του. Πως αλλιώς; Τους στέλνουν πελατάκια στο ατάκα και επί τόπου, όχι σαν τους άλλους τους έντεχνους, που όλο πετάνε την μπάλα στην εξέδρα και όλο παίζουν με τους ασθενείς τους τις καθυστερήσεις, περνώντας από παράταση σε παράταση. Αυτοί εκνευρίζουν τελικά  τον Άδη και δεν περνάνε καλά, αδημονεί ο Χάροντας να τους βασανίσει.

Ποιός τα λέει όλα αυτά; Ο Αίσωπος στο οι άτεχνοι ιατροί. Στην αρχαία ελληνική γραμματεία – φιλοσοφία, τραγωδία, ιστορία,  λογοτεχνία – βρίσκεις τα πάντα. Μέχρι και οι Γιαπωνέζοι τσαλαβουτάνε και αντιγράφουν. Θυμηθείτε την λέξη κιμονό στην ταινία Γάμος αλά ελληνικά.

Ποιοι είναι όμως τελικά αυτοί οι άτεχνοι. Η ελληνική γλώσσα τους αποφεύγει, δεν θέλει ούτε να τους ακούσει. Για την ονοματοδοσία τους, δανείζεται  από τους γείτονες εξ ανατολών. Είναι οι διάδοχοι/οπαδοί των περιβόητων : Charles A. Tan, Α. Djamis Doctor , του  Αl  Banno (καμμία σχέση με τον τον Ιταλό τραγουδιστή) και των Yial Allandan Doctor ,Tsoglan Doctor, Batachtsi  Doctor και άλλων. Συνηθίζουμε να ξορκίζουμε τις κακές  έννοιες και αλλού, χρησιμοποιώντας γλωσσικά δάνεια από τους γείτονες  βλ μπαξίσι, ρουσφέτι, ραχάτι, αλισβερίσι κλπ . Με όλα αυτά, τί έχουμε ως απάντηση στην ερώτηση που κατέθεσε κλείνοντας το συνέδριο (2), ο φιλόσοφος καθηγητής στο  Princeton, Θεσσαλονικιός  Αλέξανδρος Νεχαμάς;  Ρώτησε : Ποιά είναι η σχέση και μήπως υπάρχει αντίφαση ανάμεσα στην ιατρική πράξη, με τις υπαρξιακές  πεποιθήσεις  ιατρών, όσων δηλαδή  πιστεύουν στην αθανασία; Δεν δόθηκε ο λόγος στο ακροατήριο για ζύμωση, οι επαΐοντες  σχολιαστές το ξεπέρασαν, δεν ασχολήθηκαν και έτσι δεν το μάθαμε, δεν είχαμε μια απάντηση.                                                                Το θέμα είναι πως ορίζεται και τι ζητά η αθανασία. Μας έδωσε βέβαια μια άποψη ο Νίκος Γκάτσος με τον Μάνο Χατζηδάκι το 1976. Το ερώτημα όμως δεν μπορεί να απαντηθεί πλήρως, αν δεν ορίσουμε για ποια εποχή μιλάμε.

Διαχρονικά ; Το συνέδριο (1) ήταν ξεκάθαρο. Εδώ βέβαια, δεν κάνουμε πλήρη καταγραφή/ανάλυση του. Οι συνάδελφοι είναι τυχεροί μπορούν να έχουν την δική τους πλήρη εικόνα για αυτό, στο διαδίκτυο . Θυμίζω ότι ήταν μόνο για ένα κομμάτι του αρχαίου κόσμου, την κλασσική εποχή. Μάθαμε ότι τότε υπήρχαν διαφορετικοί ιατροί δούλων και ελεύθερων πολιτών, και μάλιστα με διαφορετική συμπεριφορά – ύφος και ήθος – προς τους ασθενείς /πελάτες. Δεν έγινε όμως αναφορά ούτε στο Αίσωπο, ούτε κάποιο σχόλιο για την θεραπευτική του Καιάδα. Μια πρόσφατη τραυματική εμπειρία  κλεισίματος του μικροφώνου από την toastmaster (συντονίστρια) – συγχωρεμένο το σύνδρομο WAKE ( We All Know English),-  σε μια σύναξη του σιναφιού μας , ήταν μια έκφραση ακύρωσης/μη αποδοχής. Μέρος μιας αμφίδρομης απόρριψης (cancel culture), χωρίς διάλογο.

Αυτό δεν οδηγεί πουθενά και χάνουμε όλοι. Βοήθησε και η συμβουλή – άστο – των ομοτράπεζων μου στην Λέσχη Αξιωματικών και έτσι, με απέτρεψαν να τα κοινοποιήσω αυτά – τα του Κάτω Κόσμου – έμεινα σιωπηλός και το ερώτημα μετέωρο. Έγινε όμως αναφορά σε αυτά όμως, λίγες μέρες αργότερα σε γενικό κοινό και στον κατάλληλο τόπο, την Ελευσίνα (4). Έμεινε έξω όμως, ο εφιάλτης μου ως CEO  της 2ης ΔΥΠΕ το 2016,  για τον Ιπποκράτη και το νησί της Κω. Επιτρέψτε να μην το κοινοποιήσω ούτε εδώ. Ας μεμψιμοιρούμε, όμως. Αλλοίμονο να μείνει η αιρετικότητα  μόνη της στο ράφι. Οράματα ναι αλλά να γίνεται και η δουλειά. Πού είναι οι λύσεις; Ο αιχμηρός λόγος δεν είναι για να μείνει μόνο μια φλυαρία, κοινώς για να πουλάμε μούρη. Υπάρχει γιατρειά; Ναι μπορούμε. Θυμηθείτε: Τα πολλά χέρια στο μαλλί, τα λίγα στο τυρί και τα ξερά στο βούτυρο.                                                                                                                     

Συλλογική δουλειά, διάκριση, γνώση, μεράκι (τα συστατικά του ήθος και αισθητική) και η συνταγή πέτυχε: το κοινό καλό, ιδού  οι προεκτάσεις του μανιάτικου κτηνοτροφικού πιστεύω. Προσδοκούμε να τα πούμε από κοντά. Καλή αντάμωση τον Σεπτέμβρη στο Λιμένι της Αερόπολης. Γρηγορείτε όμως συν-αδελφοί, διότι όπως κατέθεσε στις παρακαταθήκες του προς τους νέους ιατρούς (5),  ο ομότιμος καθηγητής  φαρμακολογίας στο ΑΠΘ,  Λάζαρος Μπούτης : δύο μάτια μας χάρισε ο μεγαλοδύναμος. Φυλάξτε με προσοχή παιδιά μου, το ένα. Το άλλο, θα σας το βγάλουνε όπως και να έχει. Βαρύ, μου φαίνεται κύριε καθηγητά, σχολίασα τότε. Να το γράψω ; Ναι, να το γράψεις. Σε πρόσφατη επικοινωνία με τον θαλερό συνάδελφο, δεν το παίρνει πίσω, μου ζήτησε όμως να το απαλύνω κάπως. Ιδου : Υιοθετήστε αγαπητοί, άλλο ξεμάτιασμα , όχι σε στύλ Ορέστη Μακρή αλλά εκείνο το αθώο της Γεωργίας  Βασιλειάδου, της μαμής.

Από κοντά και ένα παράθεμα (το έχω ξαναχρησιμοποιήσει): Medicine is an art which suffers from overscientification.  Από τον Gianni Bonadonna (της κλασσικής χημειοθεραπείας, της προ της σημερινής γενετικής θεραπευτικής ), που παίρνει την σκυτάλη από το μακρινό:  Η τέχνη μακρά , ο δε βίος βραχύς…. Συνεχίζει τώρα ο Αλέξης Πανσέληνος (5) σε οξείς  τόνους : Η τέχνη και η επιστήμη είναι οι δυό σας ερωμένες. Μην τις αφήσετε ποτέ στο ίδιο δωμάτιο. Αφού βγάλει η μια τα μάτια της άλλης, και οι δύο μαζί θα στραφούν να βγάλουν τα δικά σας. Από κοντά και ο Πλάτων στον Μενέξενο :Πάσα  τε επιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης και της άλλης αρετής, πανουργία εστί. Τι γίνεται όμως, ποιά είναι αυτή η άλλη arεtή; Μήπως ξανάρχεται η τέχνη ως art, πάλι κοντά στην επιστήμη, ως μια κολοβή αρετή που της λείπουν δύο γράμματα τα ε,η ;

  1. Σχετικά με το σεμινάριο της ΕΟΠΕ: Κλασσική παιδεία , σύγχρονη ιατρική και ογκολογία.  Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων , Aθήνα, 29/3/2023.
  2. Θεόδωρος  Παπακώστας : Χωράει όλη η αρχαιότητα στο ασανσέρ; Εκδόσεις Key Books, 2021.
  3. Ελευσίνα, πολιτιστική πρωτεύουσα Ευρώπης 2023.Νύχτες βραδύτητας, ομιλίες  για τον χρόνο. Εκδήλωση  62. Στις 5/6/2023.
  4. Συνέντευξη δημοσιευμένη σε έντυπη μορφή στα Νέα της ΕΟΠΕ  το 2010.
  5. Αλέξης  Πανσέληνος : Σεμινάρια δημιουργικής γραφής. Εκδόσεις  Κίχλη, 2017.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Newsletter

footer

Όροι Χρήσης

Κλινικές μελέτες ΕΟΠΕ

copyrights HTML