Αντί προλόγου ακολουθεί ο χαιρετισμός του κ. Κοσμίδη, κατά την έναρξη των διεργασιών του συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε την 1η Ιουλίου 2016 στο Αμφιθέατρο του Μουσείου της Ακρόπολης:
Π. Κοσμίδης, Διευθυντής Β’ Ογκολογικής Κλινικής “Υγεία” – Συντονιστής του Συνεδρίου
“Φίλοι, αγαπητές φίλες, αγαπητές συναδέλφισσες, συνάδελφοι ομολογώ ότι πρωί εννέα η ώρα να περπατάω κάτω από την Ακρόπολη, να βλέπω την Ακρόπολη και να κατευθύνομαι στο Μουσείο της Ακρόπολης που θεωρώ ότι είναι από τα κορυφαία στον κόσμο μου δημιούργησε φαντάζομαι και σε εσάς μία ιδιαίτερα ψυχολογική ανάταση, ξέχασα τι είδα στην τηλεόραση χθες το βράδυ, ξέχασα τι διάβασα στο internet όλη αυτήν την εβδομάδα, ξέχασα τι ήρθε στην αντίληψή μου στις εφημερίδες όλο τον περασμένο μήνα. Άρα υπάρχει ελπίδα, έστω και αν η ελπίδα βασίζεται στους παλιούς και στους αρχαίους.
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας ορισμένες σκέψεις μου που απετέλεσαν τη βάση μαζί με ορισμένους φίλους και συναδέλφους να οργανώσουμε αυτήν την ημερίδα, την απλή ημερίδα, που την ονομάσαμε «Πολιτική και Διαχείριση του Καρκίνου», και όχι τυχαίως επιλέξαμε το Μουσείο της Ακρόπολης για να γίνει.
Ο καρκίνος αυξάνεται ραγδαία, αλματωδώς όσο μεγαλώνουμε σε ηλικία τόσο και τα ποσοστά του καρκίνου αυξάνονται λαμβανομένου υπόψη ότι οι συνήθειες της διαβίωσης μας παραμένουν οι ίδιες, αλλά η παράλληλη εξέλιξη και της τεχνολογίας έχει συμβάλλει στο να αυξηθεί σε δυσθεώρατα ύψη και το κόστος. Έτσι όλοι εμείς εδώ στην αίθουσα αλλά και πολλοί άλλοι, αισθανόμαστε μία αγωνία, νιώθουμε ένα άγχος, αν αυτά που λέμε σήμερα θα μπορέσουμε να τα υλοποιήσουμε και να τα πραγματοποιήσουμε αύριο. Και αν αυτά συμβαίνουν σε οργανωμένες κοινωνίες, σε οργανωμένες πολιτείες με μια ομαλή οικονομική εξέλιξη αντιλαμβάνεται κανείς πόσο το άγχος μεγαλώνει και η αγωνία σε χώρες όπως τυχαίνει να είναι η δική μας σε οικονομική ασφυξία.
Ο καρκίνος όμως θα υπάρχει, δε μπορούμε να τον σταματήσουμε και η σκέψη είναι, και για αυτό είμαστε εδώ, να δούμε τι υπάρχει αυτή την στιγμή από πλευράς καρκίνου με τα δεδομένα οικονομικά που έχουμε, ώστε να έχουμε τη δυνατότητα ακόμα σήμερα και αύριο να προσφέρουμε υπηρεσίες στους συνανθρώπους μας ή και στους εαυτούς μας. Πολιτική υγείας και διαχείριση του καρκίνου. Νομίζω ότι είναι περιττό να πω το αυτονόητο ότι σήμερα το να κάνεις πολιτική, να εφαρμόσεις μία πολιτική για τον καρκίνο δεν μπορεί να είναι ένα όνειρο, δεν μπορεί να είναι ένα όραμα, δεν μπορεί να είναι μία στιγμιαία έξαρση της σκέψης μας. Η πολιτική στον καρκίνο βασίζεται σε δεδομένα, σε επιστημονικά δεδομένα, τα οποία τα εισπράττουμε από την βιβλιογραφία από την έρευνα και προσπαθούμε να τα προσαρμόσουμε στα οικονομικά που έχουμε, στην περιουσία που έχουμε, ώστε να δώσουμε τον καρπό αυτής της έρευνα στον κόσμο.
Ο καρκίνος έχει την πρόληψη, έχει την διάγνωση, έχει την θεραπεία, έχει τον εθελοντισμό και βεβαίως έχει όλο αυτό το μεγάλο κεφάλαιο τα καινούργια φάρμακα τα οποία καθημερινά εμφανίζονται και προσφέρονται προς όφελος των ασθενών. Νομίζω φέροντας ένα παράδειγμα, τη μαστογραφία, τον προληπτικό έλεγχο, αν κάνουμε ένα γκάλοπ στον κόσμο τον απλό και πούμε πρέπει, χρειαζόμαστε να κάνουμε μαστογραφίες, βοηθάνε; Πιστεύω ότι οι περισσότεροι θα πούνε «ναι, κάντε μαστογραφίες», «γιατί δεν μας κάνετε;», «δεν μπορούμε να βρούμε κέντρα να κάνουμε μαστογραφίες», τα ακούμε αυτά κάθε μέρα. Αν κοιτάξει κανείς το επιστημονικό κομμάτι, θα δει ότι υπάρχουν πολλές φωνές που λένε ότι δεν χρειάζεται η μαστογραφία. Το να εφαρμόσει κανείς ένα πρόγραμμα μαζικού ελέγχου, αυτό απαιτεί τεράστια κονδύλια. Είναι κάτι που πρέπει να το διαθέσουμε; Ποιο θα είναι το όφελος; Μήπως αυτά τα κονδύλια μπορούν να διοχετευτούν κάπου αλλού; Ας πούμε για τον προστάτη, να κάνουμε σε όλους εξέταση προστάτη; Νομίζω ότι όλοι θα πούνε «ναι», -θα μάθουμε πως γίνονται αυτά τα πράγματα- είναι αυτό ανταποδοτικό; Η κοινωνία δηλαδή ωφελείται; Ζει καλύτερα, ζει περισσότερο; Μακροπρόθεσμα ελαττώνουμε το κόστος; Τι συμβαίνει; Δεν μπορούμε σήμερα να βγαίνουμε και να λέμε να κάνουμε αυτό, να κάνουμε εκείνο, να κάνουμε το άλλο χωρίς να βασιζόμαστε σε επιστημονικά δεδομένα.
Οι εξετάσεις μας, χρειάζεται να κάνουμε σε όλους τους ασθενείς μας αυτές τις εξετάσεις που κάνουμε; Μήπως κάνουμε λιγότερες; Ποιο είναι το κόστος; Πώς μπορούμε αυτό να το διοχετεύσουμε αλλού, αν το κόστος εκεί πέρα δεν είναι το κατάλληλο;
Τα φάρμακα, υπάρχουνε δεδομένα σήμερα που να λένε, τρόποι που να μας βοηθούν να επιλέγουμε το φάρμακο το οποίο μέσω μίας έρευνας απέδειξε ότι έχει όφελος να το προσφέρουμε με το υψηλό κόστος που έχει στο συνάνθρωπό μας με καρκίνο; Μπορούμε όλα τα φάρμακα να τα δίνουμε; Μπορούμε να κάνουμε κάποιο τρόπο, μπορούμε να εφαρμόσουμε κάποιο μηχανισμό, μία τεχνική που να λέμε ότι αυτά τα φάρμακα όντως έχουνε όφελος για τους ασθενείς μας, και άλλα έχουνε πολύ μικρό που δεν αξίζει να τα χρησιμοποιούμε;
Έτσι λοιπόν με αυτές τις σκέψεις που ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, μια ομάδα ανθρώπων κάτω από την καθοδήγηση του Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας του Καρκίνου σε συνεργασία με έγκριτους οικονομολόγους, και υπάρχουν εδώ στο ακροατήριο εξαιρετικοί οικονομολόγοι υγείας οι οποίοι πραγματικά προσφέρουν πάρα πολύ, βάλαμε κάτω τις σκέψεις μας μήπως βγαίνοντας από αυτή την αίθουσα μπορούμε να έχουμε διαμορφώσει ένα πλαίσιο το οποίο να αποτελέσει ένα εθνικό πλαίσιο επιστημόνων, επιστήμονες, οικονομολόγοι υγείας, γιατροί, απεικονιστές, χειρουργοί που μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι αυτό είναι εφικτό να γίνει.
Έχουμε ένα προεδρείο το οποίο αποτελείται από πολύ έμπειρους συναδέλφους, είναι οι ομιλητές οι οποίοι είναι ομιλητές εξειδικευμένοι στο θέμα, έχουμε το κοινό, έχουμε μία κριτική επιτροπή που είναι συνάδελφοί μας οι οποίοι θα ακούσουνε τα λεγόμενα από το προεδρείο, τους ομιλητές και το κοινό και θα εκφραστούν ελεύθερα, δημοκρατικά, άνετα, ότι αυτή είναι η σκέψη μου, αυτή είναι η θέση μου έτσι ώστε να μπορέσουμε να συγκεντρώσουμε όλες τις απόψεις οι οποίες μπορεί να υπάρξουνε που φιλοδοξούμε να τις δημοσιεύσουμε και είμαι πολύ χαρούμενος που η Ελληνική Εταιρεία Ογκολόγων Παθολόγων έχει αποδεχθεί να πάρει αυτό το υλικό να το επεξεργαστεί, και έχουμε μέλη αυτή τη στιγμή της εταιρείας μας, και να το αναρτήσει στο site να το δημοσιεύσει, έτσι ώστε να υπάρξει ένας «μπούσουλας» – επιτρέψτε μου τη λαϊκή έκφραση – που θα μπορούμε να λέμε ότι έτσι πρέπει να γίνονται επιστημονικά τα πράγματα. Θα μου πείτε: «θα εισακουστούν αυτά; Εισακούστηκαν άλλες φορές που έγιναν άλλες προσπάθειες;» Νομίζω ότι εμείς σαν επιστήμονες πρέπει να συνεχίσουμε να δουλεύουμε, να κάνουμε το καθήκον μας, το έργο μας και αν υπάρξουν οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν την ευαισθησία, την ευθυκρισία αλλά και την εξυπνάδα να πάρουν αυτό το υλικό το οποίο βγαίνει από ανθρώπους ειδικούς και το χρησιμοποιήσουν, πιστεύω αυτό θα αποτελέσει την απόλυτη επιτυχία αυτής της ημερίδας.
Ευχαριστώ πάρα πολύ για την υπομονή σας, για τον ερχομό σας εδώ και για την συμβολή σας στην ολοκλήρωση μιας επιστημονικής εκδήλωσης αυτού του επιπέδου. Καλή σας ημέρα.”
Ακολουθούν σύνδεσμοι με αναλυτικά αποσπάσματα των επιμέρους συνεδριών:
Συνεδρία Έγκαιρη Διάγνωση-Πρόληψη
Συνεδρία Απεικονιστική Ογκολογία & Βιοδείκτες & Διάλεξη
Συνεδρία Ενημέρωση: Εθελοντισμός – Υποστήριξη
Συνεδρία Φαρμακευτική Θεραπεία
Συνεδρία Προτάσεις για Εθνικές Κατευθύνσεις
