Στα δυο σκανδιναβικά (κατά το αβγό με β) ιστοριογραφήματα / εικονογραφήματα, το Σουηδικό και το Δανέζικο, ο συνδετικός κρίκος είναι το βιβλίο : Introduction to Existentialism : From Søren Kierkegaard to Seventh Seal (2019) του (1), υπό την σκιάν ενός άρθρου που έγινε viral (2).
Το χιαστί αρχικό σύμβολο που συνοδεύει τον τίτλο, δεν θέλει κάποια σπουδαία ερμηνεία. Ο θάνατος έχει πάντα μαζί του το εργαλείο του. Τον έχουμε στην θέση άνω αριστερά. Είναι ο Χάρος στην αφίσα της ταινίας του Σουηδού Ingmar Bergman. Κάπου όμως το έχει κρύψει και δεν μας δίνει τελικά το δρεπάνι του. Από την άλλη μεριά ο Δανός συνάδελφος Peter C. Gøtzsche ( P.C.G.) αν και μανιώδης γκόλφερ, μας δανείζει το μπαστούνι του (3).
Αρχίζουμε λοιπόν με ένα κάλεσμα εσχατολογικό, που κανένας μας δεν γίνεται να το προσπεράσει. Ο σταυροφόρος ιππότης, γυρίζει από τους Αγίους Τόπους στην πατρίδα του και εκεί τον περιμένει ο Θάνατος, αυτοπροσώπως. Δεν είναι όμως καθόλου, μα καθόλου έτοιμος για αυτόν, με ερωτήματα και αγωνία και για το μετά. Άτυχος, γιατί σήμερα την λύση την έχει και για το μετά, το μεταλλαγμένο Facebook του Ζuckerberg. Τον σταυροφόρο τον απασχολεί το πέραν, το επέκεινα του θανάτου και θέλει μια παράταση για τις εκκρεμότητες που έχει. Ο χάροντας συμφωνεί με την πρόταση, δηλαδή, το αίτημα αυτό να παιχθεί ανάλογα με την έκβαση σε μια παρτίδα σκάκι. Είναι όμως ένα στημένο/σικέ/fixed game, ξέρουμε τον νικητή. Ο Χάρων εξαπατά, ξεγελάει τον ιππότη ακόμα και στη σκηνή της εξομολόγησης, αλλά ούτε και ο ιππότης παίζει τίμια. Στην τελευταία σκηνή, σκορπίζοντας τα πιόνια, με μια τάχαe μου αδέξια κίνηση, πετάει την μπάλα στην εξέδρα για να κερδίσει χρόνο.
Εν τω μεταξύ, ερήμην αυτών των δύο, εξελίσσονται άλλα δράματα. Γυναίκα στην πυρά (εικονίδιο δεξιά άνω) και δεισιδαιμονίες στην κοινωνία, με θρησκευτικό περίβλημα. Τιμωρία για την γυνή που έχει μέσα της τον εξαποδώ και αυτοτιμωρία (αυτομαστίγωμα) και προσευχές από η το κίνημα των αλαφροΐσκιωτων, των flagellants (φραγγελωμένων). Ανθρωποθυσίες και ξόρκια για το κακό που τους βρήκε λόγω των αμαρτιών τους. Απόπειρες εξιλέωσης. Να φεύγει από πάνω τους αυτή η κατάρα του θανάτου. Όλα αυτά συνθέτουν το σκηνικό του Black Death, της πανδημίας της πανούκλας ( βουβωνική πανώλη), στο Μεσαίωνα, 12ος -14ος αιώνας. Για την πανδημία του μαύρου θανάτου, δείτε το ντοκιμαντέρ : History of the Black Death, είναι πολύ κατατοπιστικό.
Η περίπτωση του Δανού είναι λίγο διαφορετική. Αφορά το σήμερα. Ζούμε με την ελπίδα με την συνηγορία της τέχνης. Δείτε το ζευγάρι των ηθοποιών με το βρέφος – σκηνή από την ταινία – στο άνω αριστερά εικονίδιο.
Η εκκίνηση είναι : Ανθρωπισμός και Γνώση. Είναι γνωστό βέβαια ότι ο P.C.G. τo πλήρωσε ακριβά. Διαγραφή/καρατόμηση από τον οργανισμό Cochrane Collaboration (4), με έδρα το Εδιμβούργο, μία ανεξάρτητη ;;;; (λίγα ερωτηματικά βάζω), μη κυβερνητική αρχή, ελέγχου της αξιοπιστίας των κλινικών μελετών. Διαγραφή και από τον Ιατρικό σύλλογο της ανεκτικής (κατά την φήμη της) μαμάς Δανίας. Εξιστόρηση των γεγονότων αυτών σε ένα βιβλίο του. Δείτε προσεκτικά το εξώφυλλο (5).
Ενισχύουμε την πρόταση με άλλα δύο σχετικά βιβλία από Γάλλους στοχαστές, φιλοσόφους : Ο Υπαρξισμός είναι ένας ανθρωπισμός, του J. P. Sartre και την Πτώση του Albert Camus, όπου υπάρχει μια συνάφεια/συνέχεια με τον P.C.G. Στην Πτώση, ο κεντρικός ήρωας είναι λέγεται Jean Baptiste Clamence με άλλα λόγια (λατινικά) παραπέμπει στον Άγιο Jean le Baptiste clamans (που κηρύσσει) in diserto. Το τέλος του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού γνωστό: η Κεφαλή Του επί πίνακι. Η αγιογραφία αυτή σε τεχνοτροπία της καθολικής εκκλησίας – την ξέρετε ήδη, ξαναδείτε την παρακαλώ (5) – κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου του Δανού. Τυχαίο; δεν νομίζω.
Και κάτι για το Golf. Δεν έχει σχέση με το fake ακρωνύμιο : Gents Only Ladies Forbidden. Ο P.C.G. κρατάει το ειδικό μπαστούνι για τα τελικά χτυπήματα ακριβείας (chicken stick, in Golf terminology) χτυπά και φυσικά το πληρώνει: Humanism wins with a loss.
O ανθρωπισμός αν και ανήκει στα αρσενικά ουσιαστικά της Ελληνικής γλώσσης – σε πείσμα οπαδών του politically correct κινήματος – (6), δεν είναι μισογύνης είναι πανανθρώπινος.
Κλείνουμε με μια ελληνική version, ένα remake τέλος πάντων – πως το λέτε εσείς εδώ, γιατί ξέχασα πως το λέμε εμείς εκεί – εκδοχή το λέμε, μου ψιθυρίζει κάποιος στο αυτί. Ναι αυτό. Τέλος πάντων. Και μετά τι γίνεται; Τι και μετά (άντε πάλι αυτό το meta). Να, ο ιππότης του φέρνει το τάβλι στο κεφάλι. Nα πεθάνει ο χάρος.
THE END
1. Søren Kierkegaard : Δανός φιλόσοφος (1813-1855), νονός – με την καλή έννοια – του Υπαρξισμού.Seven Seal (1957 film) by Ingmar Bergman
2. John P. A. Ioannidis : Why most published research findings are false. PLOS (2005).
3. Professor Peter C. Gøtzsche, co-founded the Cochrane Collaboration (CC) in 1993. A passionate person, who has exposed malfeasance in the pharmaceutical industry, in clinical trials and drug regulatory agencies, empowering CC to evolve into one the world’s most trusted scientific institutions. However, in September 2018, he was unceremoniously expelled from this organization, after what can only be described as a cynical show – see his book – Death of a Whistleblower and Cochrane’s Moral Collapse, an insider’s story that left the rest of the world wondering what happened.
4. Cochrane Collaboration: Eνα δίκτυο ερευνητών, επαγγελματιών υγείας, ασθενών, φροντιστών και άλλων πολιτών (53 ομάδες), που ασχολούνται με θέματα υγείας.
5. Το εξώφυλλο είναι στα συνημμένα.
6. Ένα δείγμα από τα καθ’ ημάς : δείτε τις λεπτομέρειες καταγραφής δημογραφικών στοιχείων σto πρόσφατο ερωτηματολόγιο CAN’T των W4O ESMO, που στάλθηκε και στα μέλη της ΕΟΠΕ. Μια έρευνα για τις προκλήσεις/απαιτήσεις της ειδικότητας της ογκολογίας.
