Εικόνα 1
Μια 64χρονη γυναίκα με ελεύθερο ατομικό αναμνηστικό υπεβλήθη τον Οκτώβριο του 2013 σε ογκεκτομή (αρ) και σύστοιχο λεμφαδένα-φρουρό λόγω όγκου στο κάτω-έσω 4μόριο του (αρ) μαστού. Η ιστολογική εξέταση του χειρουργικού παρασκευάσματος και η κατέδειξε πορογενές διηθητικό καρκίνωμα (αρ) μαστού μέσης διαφοροποίησης αρχικού σταδίου Τ2Ν0 με αρνητική έκφραση οιστρογονικών και προγεστερονικών υποδοχέων και ισχυρά θετική έκφραση HER2. H ασθενής προγραμματίστηκε για επικουρική χημειοθεραπεία και trastuzumab και λόγω δυσχέρειας φλεβοκέντησης υπεβλήθη σε τοποθέτηση κεντρικού βαλβιδοφόρου καθετήρα ενδοφλέβιας χορήγησης (port-a cath) στο τμήμα επεμβατικής ακτινολογίας του Νοσοκομείου και με καλή βατότητα του καθετήρα στον έλεγχο μετά την τοποθέτηση.
¨Ενα μήνα αργότερα η ασθενής προσήλθε για τη δεύτερη συνεδρία χημειοθεραπείας αιτιώμενη οίδημα (αρ) μαστού, τραχήλου και (αρ) άνω άκρου και αίσθημα καύσου στο πρόσωπο, τράχηλο και αριστερό χέρι. Η κλινική εξέταση κατέδειξε οίδημα τραχήλου και (αρ) μαστού και άνω άκρου, καθώς και εκτεταμένο επίφλεβο το οποίο χαρακτηριστικά περιοριζόταν μόνο στο (αρ) ημιθωράκιο (Εικόνα 1). Υπερηχογραφικός έλεγχος με triplex φλεβών (αρ) άνω άκρου και τραχήλου έδειξε εκτεταμένη φλεβική θρόμβωση και συνοδό θρομβοφλεβίτιδα της έσω σφαγίτιδας και τμήματος της (αρ) υποκλειδίου φλέβας που έφτανε μέχρι το άπω τριτημόριο της (αρ) μασχαλιαίας και βραχιονίου, με παράλληλη σημαντική ανάπτυξη παράπλευρου φλεβικού δικτύου. Το port-a-cath αφαιρέθηκε άμεσα και η ασθενής έλαβε ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους σε θεραπευτική δόση με άμεση υποχώρηση του οιδήματος σε μια εβδομάδα (Εικόνα 2). Η καλλιέργεια του ελεύθερου άκρου του port-a-cath οδήγησε σε ανάπτυξη αποικιών χρυσίζοντα σταφυλόκοκκου ευαίσθητου στη μεθικιλλίνη και η ασθενής έλαβε ενδοφλέβια αντισταφυλοκοκκική αγωγή.
Εικόνα 2
Η θρόμβωση-θρομβοφλεβίτιδα αποτελεί μια από τις πιο συχνές επιπλοκές της τοποθέτησης κεντρικών καθετήρων φλεβικής προσπέλασης και μπορεί να αποτελέσει σημαντικό αίτιο νοσηρότητας ή ακόμη και θνητότητας σε περίπτωσης επιμόλυνσης, αιματογενούς διασποράς και μικροβιαιμίας σε ογκολογικούς ασθενείς. Η έγκαιρη αναγνώριση της κλινικής εικόνας, ο αυξημένος δείκτης κλινικής υποψίας και η υπερηχογραφική επιβαβαίωση είναι ζωτικής σημασίας για την έγκαιρη θεραπευτική αντιμετώπιση που πρέπει να περιλαμβάνει την άμεση αφαίρεση του καθετήρα, την έναρξη αντιπηκτικής αγωγής για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 3 μηνών και τη χορήγηση αντιβιοτικής αγωγής επί κλινικών ενδείξεων.
Από τους
Ιωάννη Μούντζιο
Νικόλαο Κεντεποζίδη
Ογκολογική Κλινική 251 ΓΝΑ
