Ο ήλιος ο ηλιάτορας, δείχνει την εύνοια του στα νησιά του αρχιπελάγους και στο Ελληνικό καλοκαίρι με μοναδικό τρόπο. Καταυγάζει τα ταπεινά, ασβεστωμένα σπιτάκια της ανώνυμης αρχιτεκτονικής, τα στενά δρομάκια, τις ξερολιθιές αλλά η κορύφωση του είναι όταν σβήνει και χάνεται στην θάλασσα. Αφήνει το άσπιλο λευκό και εμπιστεύεται την αγκαλιά του απέραντου γαλάζιου. Τότε είναι στα καλύτερα του, τότε είναι που πραγματικά βασιλεύει.
Αυτός ο πάροχος δεν έχει ψιλά γράμματα. Δίνεται πλουσιοπάροχα – πάρε κόσμε- σε δικαίους και αδίκους, μέσα στον κυκλικό χρόνο του. Ανατολή ζωή,δύση θάνατος και ξανά ανατολή/Ανάσταση. Ένα καθημερινό Πάcxα. Σε αυτό το Πάcxα της περισυλλογής βγήκαν πολλά παλιά σύνδρομα. Όπως πχ το σύνδρομο των μετανοούντων εγκελείστων, με βιβλιογραφική αναφορά στον Προφήτη του Λούκυ Λούκ. Εκεί oι φίλοi μας πορεύονται σε μια κλειστή κοινότητα Μορμόνων, τελικά προσηλυτίζονται και μετέχουν της κοινής τραπέζης με όλα τα μέλη μιας τυπικής πολυγαμικής οικογένειας. Αυτό το τελευταίο μπορούμε να το πούμε και politically correct, ως multiple marriage.
Τα θαύματα όμως δεν κρατούν, οι αντοχές των εγκλείστων νεοφωτίστων κλονίζονται και σύντομα μεταπίπτουν στο σύνδρομο των εξεργεμένων ολιγοπίστων.
Δύσκολοι καιροί για προφήτες αλλά μήπως πάνε καλλίτερα οι ενοχλητικοί – βαφτισμένοι αιρετικοί- φιλόσοφοι και επιστήμονες; Εύκολα και ίσως με προχειρότητα, τους βαραίνει η κατηγόρια ότι βρίσκονται σε πλάνη. Τυπικό δείγμα ο Ιταλός φιλόσοφος Gorgio Agamben και το αστραφτερό πνεύμα της διασποράς, ο ποιητής, λοιμωξιολόγος, επιδημιολόγος καθηγητής νεοελληνικής φιλολογίας και health policy στο Stanford University, Γιάννης Ιωαννίδης. Υπερασπίζονται την φιλοσοφίαν δια την δικαιοσύνην και την επιστήμην δια την αρετήν; Θα φανεί.
Ο πρώτος αγωνιά, δεν εφησυχάζει για τις συνθήκες του δημόσιου βίου και ο δεύτερος αμφιβάλλει για την ποιότητα, την ποσότητα των real data και φοβάται τις αστοχίες των μαθηματικών μοντέλων. Πού είναι το κακό; Η βιοπολιτική και η επιστημονική αβεβαιότητα είναι ελεύθερα πεδία για σκέψη, κριτική και αναστοχασμό. Είναι οι δυό τους προφήτες εις πλάνην; Θα το δείξει ο καιρός.
Παραθέτω δύο συνδέσμους: α) προλήψεις, συνωμοσίες, ασυναρτησίες, του Μ. Μητσού στα ΝΕΑ 11/4/20, και β) the bearers of Good news, του J.P.Α. Ioannidis, στις 25/4/20 στη W.S.J. Τα συμπεράσματα δικά σας, αγαπητοί αναγνώστες. Τα άρθρα είναι εσκεμμένα διαφορετικά. Το πρώτο είναι κριτική στις θέσεις του φιλοσόφου, άρα ψάχνουμε το δικό του αρχικό κείμενο. Το δεύτερο είναι συνέντευξη του συναδέλφου στη Wall Street Journal, εκεί μπορούμε μόνοι μας, χωρίς δεκανίκια να δούμε τις θέσεις του.
H πρόταση είναι όμως ναρκοθετημένη. Και για τις δύο αναγνώσεις απαιτείται συνδρομή στις εφημερίδες. Παρ’ολα αυτά, please, use your mind.
Μεγάλο πρόβλημα πάντως. Από βίτσιο άρχισα να μετρώ άρθρα σχετικά με την περίσταση μας στις κυριακάτικες εφημερίδες στην περίοδο του εγκλεισμού. Στο τέλος βαρέθηκα. Σταμάτησα στα 161. Ζητώ συγγνώμη και ψάχνω την ανοχή σας.
To ζήτημα όμως είναι τι γίνεται με τα εγωιστικά γονίδια των πολιτικών που ακούνε; εισηγήσεις και τελικά βρίσκονται να παίρνουν αποφάσεις για την ζωή των άλλων, δίνοντας μας την εντύπωση ότι ταλαιπωρούνται από το δίλημμα του μεθυσμένου.
Όσο για το δικό μας συνάφι, συνεχίζουμε να δίνουμε παρατάσεις και παραστάσεις με χειροκροτήματα, σε αυτούς που μας εμπιστεύονται, αν και όλοι μας ξέρουμε καλά τον νικητή. Όπως και στο μπάσκετ δεν υπάρχει ισοπαλία. Πάcxα 2020, εν μεσω πανδημίας και βρίσκομαι σε μια δεύτερη παράταση.
Ευχές αγαπητοί συν-άδελφοι. XPICTOΣ ΑΝΕCΤΗ
ΥΓ. Με πλάγια γραφή είναι λόγια άλλων. Ας λειτουργήσουν ως μυστικός κώδικας. Οι παραπομπές θα ήταν κουραστικές.
