Log In
05/06/2020

Συστάσεις/συμβουλές/προτροπές

Α) Mακριά από βαρετούς ανθρώπους

Β) Nα πας να εξομολογηθείς και να μετανοήσεις

Ο πρώτος υπότιτλος είναι  δανεισμένος από τη ξυγγραφή του James Watson: Avoid Boring People (1). To μισό της διπλής έλικας, σε μια εκ βαθέων  εξομολόγηση, συνοψίζει στο βιβλίο αυτό νεανικές ανησυχίες, την ακαδημαϊκή του πορεία μέχρι το Νobel και μετά. Η πρόταση είναι να το διαβάσουν οι νέοι συνάδελφοι και θα ωφεληθούν πολύ. Κάθε κεφάλαιο τελειώνει με αποφθέγματα του τύπου lessons to remember. Αντιγράφω μερικά:

  • Extend yourself intellectually through courses that initially frighten you.
  • Work on Sundays.
  • Sit in the front when a seminar’s title intrigues you.
  • Never be the brightest person in a room.
  • Work with a teammate who is your intellectual equal.
  • Science is highly social
  • Travel makes your science stronger.

Ναι στον oncotourism; Ίσως. Πάντως ο εισηγητής της κλινικής ογκολογίας  στην Ελλάδα  Δ. Ραζής,  το είχε διατυπώσει  καλλίτερα: παιδιά μου να βγαίνετε έξω. Και τις βιτρίνες να δείτε καλό είναι.

Κρατάω την  τελευταία συμβουλή και σας κάνω κοινωνούς σε ένα πραγματικό συμβάν. Μεσημεριανή διακοπή  ογκολογικoύ συνεδρίου, για φαγητό και καφέ  σε ένα μαγευτικό δροσερό τοπίο με τρεχούμενα νερά, ατυχώς με έκδηλα σημάδια εμπορευματοποίησης. Συμβιώνεις με αγνώστους συναδέλφους, όμως σε αυτή τη χαλαρή ατμόσφαιρα αναπτύσσεται φιλικό κλίμα και  η κουβέντα ξεστρατίζει σε εξω-ιατρικά θέματα. Aκούγονται διάφορα, εύθυμες/σοβαρές ιστορίες. Ακούστε μια.

Συνάδελφος και ποδοσφαιρικός παράγων αγωνιά, γιατί το παιγνίδι τελειώνει σε 4 λεπτά και η ομάδα του ηττάται εντός έδρας με 2-1. Εκεί δρα η αποφασιστικότητα των ακαριαίων αποφάσεων – αρκετά εξοικειωμένος ο χώρος μας- όπως  πχ στα απρόοπτα της χειρουργικής τραπέζης.

Παρένθεση. Ως συμβολή στα δύο πρώτα διαδικτυακά σεμινάρια στα ελληνικά, της έδρας narrative medicine του Columbia University, NY  στις 12/5 και 24/5/2020, (2) η  αφήγηση συνεχίζεται από τον συνάδελφο σε πρώτο πρόσωπο.

“Παίρνω τον δικό μου στη Αθήνα, του εξηγώ και ακούω οδηγίες. Μου λέει: «πες στο αριστερό μπάκ να πέσει ξερός κάτω και καθώς θα έλθει πάνω του ο διαιτητής, ψιθύρισε του στο αυτί, Κύριε διαιτητά εδώ κοντά έχει ένα νεκροταφείο».  Έτσι και έγινε. Κόκκαλο ο διαιτητής, αλλά ο αγώνας τελείωσε στο 96 και κερδίσαμε με 3-2 με δύο πέναλτι. Πλάι στα, «μπράβο μαγκιά ρε μεγάλε», καταλαβαίνετε αγαπητοί αναγνώστες πως
ακούστηκε αυτό που του ξεφούρνισα, δηλαδή το, «να πας να εξομολογηθείς και να μετανοήσεις». Τώρα που το σκέφτομαι, αντέδρασα όπως ο προφήτης του Λούκυ Λούκ, στους αμέσως προηγούμενους στοχασμούς και αντανακλάσεις, στις 7/5/2020. Ευτυχώς το πήραν για αστείο, δεν δόθηκε άγρια συνέχεια, αλλά δεν γλύτωσα την δικαιολογημένη μουρμούρα της συζύγου μου – αυτόπτης μάρτυς, με καταγωγή από την διπλανή πόλη – που δαγκώθηκε ακούγοντας με.

Πλουραλισμός προσεγγίσεων. Ίσως μου πείτε για ανθρώπινες αδυναμίες, να είμαστε επιεικείς, ουδείς αναμάρτητος κα. Αλλωστε όλοι μαζί φοράμε το ίδιο άσπρο ράσο. 

Κάλα όλα αυτά. Όμως τι κάνουμε;  Άραγε κλείνουμε τα μάτια και στην trans μορφή της συνολικής διαστροφής, την ποδοσφαιροποίηση της ιατρικής;
Στο κόσμο των παιδιών  όλα είναι ξεκάθαρα, μαύρο/άσπρο.

Αντίθετα στους ενήλικους υπάρχουν οι αποχρώσεις του γκρί. Αν και για μερικούς υπάρχουν πισωγυρίσματα σε μια καταχωνιασμένη παιδικότητα. Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, τους είδαμε στο πανί και τους ανήλικους στο δωμάτιο. Τα κλειδιά  πάντως δεν τα έχουν τα παιδιά.

Μην νομίζετε ότι μπορούμε να τα ξεγελάσουμε εύκολα. Πώς να κρυφτείς από τα παιδιά, έτσι και αλλιώς τα ξέρουν όλα. Μας ξαφνιάζουν συχνά με τις σοφίες τους, τις μεγαλίστικες κουβέντες τους.


Ευτυχείτε
ΝΚ


1. James D. Watson, Avoid Boring People.  Published by Vintage, 2010. 
2. Εγγραφείτε εδώ: https://tinyurl.com/nmg-05242020.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Newsletter

footer

Όροι Χρήσης

Κλινικές μελέτες ΕΟΠΕ

copyrights HTML