… δεν είναι η Κίρκη, του sex η θεά (1)
…δεν είναι ούτε η Magica de Spel, η κακιά μάγισσα (2)
…δεν είναι η Καλυψώ, η Ναυσικά, με του μπαμπά τα πολλά τα λεφτά (1)
Στο εορταστικό κλίμα των ημερών, η τηλεοπτική παράδοση μας ξαναθύμισε τoν Ebeneezer, μακρινό εξάδελφο του Scrooge Mc Duck. Αυτόν, που τον έσωσε τελικά το λευκοντυμένο πνεύμα τον Χριστουγέννων. Έτσι όχι μόνο μετανόησε, ανένηψε, φωτίστηκε, αλλά είδε την ζωή του αλλιώς και ξεκόλλησε από το tamah–ι να μαζεύει χρήμα, που μέχρι τότε το είχε μόνο για να το βλέπει. Θα μου πείτε ότι ο άλλος ξάδελφος, ο ήρωας του Disney έκανε ένα βηματάκι παραπάνω. Ναι, μια βουτιά στα χρυσοδολλάρα. Αυτή ήταν η μοναδική απόλαυση που επέτρεπει στον εαυτό του. Κατά τα άλλα ξέρουμε ότι συνεχίζει αμετανόητος.
Η σχέση του με την Μagica de Spell δεν τον βοήθησε καθόλου. Η μαυροφορούσα Μagica, με συνταγή από την Κίρκη, τον κυνηγάει με σκοπό να γίνει η αντ’ αυτού. Ίδια και απαράλλακτη. Τίποτα παραπάνω. Τι περιμένατε; Ο δημιουργός της, Carl Barks (2) μας δίνει πολλά λόγια στοιχεία από τα Ομηρικά έπη, τον μύθο της Μέδουσας, την αμερικανική λογοτεχνία και έχει σε ρόλο συμβουλάτορα της, σε ένα αυθάδικο, σοφολογιότατο κοράκι με το όνομα Poe.
Μέχρι εκεί όμως. Ένα ξώφαλτσο, σχόλιο για την απληστία, πέραν τούτου ουδέν. Μην ψάχνετε για κάτι άλλο. Δεν υπάρχουν άλλα διαχρονικά μηνύματα. Δεν είναι ότι η ιστορία του 1930, δείχνει την ηλικία της.
Πάσχει παιδαγωγικά. Ποιος διαβάζει σήμερα comics; Απάντηση: Οι νοσταλγοί, ηλικίας άνω των 30. Η αφήγηση, προφορική αρχικά (Ομηρικά έπη), η έντυπη και ηλεκτρονική σήμερα, έχει μια φθίνουσα διδακτική παραμυθία.
Συσσώρευση πλούτου λοιπόν, για ποιο σκοπό; Τουλάχιστον ο Β.Gates αγοράζει και κανένα πάπυρο. H Magica κυνηγά την χρυσή δεκάρα του Σκρούτζ ( τα πρώτα του κερδισμένα 10 cents ) - υψίστης σημασίας για αυτόν – με τον συμβολισμό της αποταμίευσης, του τόκου, της προστιθέμενης αξίας, της συσσώρευσης του κεφαλαίου, αξιοποιήσιμο μόνο για να φέρνει και άλλο χρήμα. Σε άλλα χέρια βέβαια, άλλες χρήσεις. Στις μέρες και άυλο, εικονικό με τους κινδύνους του τζόγου και της κρίσης. Ειδικά στην χώρα μας, οι συνέπειες της χρεοκοποίας και του δανεισμού κλείνουν πόρτες σε όλο και περισσότερους συν-πολίτες μας και ειδικά στους νέους.
Σε κάθε περίπτωση όμως η οικονομία είναι υπό την κυριαρχία της αδίστακτης αγοράς. Αν η θεολογία έχει ευθύνες για αυτό (3) – εκ πρώτης όψεως παράδοξο – φαίνεται ότι ναι, η κρίση έχει μιά πολιτική,ιδεολογική, ηθική διάσταση. Πρυτανεύει η τιμωρία της άφρονης διαχείρησης των οικονομικών μιας χώρας, σύμφωνα με τις προτεσταντικές αρχές/αρετές των δανειστών, που κατα βάθος κρύβουν ιδιοτέλεια. Στα καθ΄ημάς, καθώς η βιοτεχνολογία είναι η δευτερότοκη κόρη της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας (4) βαραίνουν πολλά στις πλάτες μας. Οι εισηγήσεις μας προς τη πολιτεία οφείλουν να είναι προσεκτικές. Το ζητούμενο είναι κατανομή πόρων με σύνεση. Εμείς οι insiders,θα μείουμε σιωπηλοί;
Τα σεμινάρια της ΕΟΠΕ του 2019, οικονομικά της υγείας Ι και ΙΙ, προσφέρονται για προβληματισμό. Οι προοπτικές είναι δυσοίωνες . Η πρόβλεψη είναι ότι σύντομα λόγω των εκθετικά αυξανόμενων τιμών για τα προϊόντα βιοτεχνολογίας, τα δημόσια συστήματα υγείας, ακόμα και των χωρών που δεν τις έχει αγγίξει η κρίση θα καταρρεύσουν.
Τι και αν κράζει το κοράκι του Edgar Alan Poe (5): Ποτέ πιά!
Ακούει κανείς; Μπα δεν συμβαίνει τίποτα. Τίποτα ή κάτι μένει;
…..είναι η δική σου η ατέλειωτη δίψα για καθαρό ουρανό (1).
1. Eίναι η δική σου η ατέλειωτη δίψα. Στιίχοι, μουσική Ν. Πορτοκάλογλου
2. Magica de Spell by Carl Barks Duck Tales, Scrooge Mc Duck, Disney Cartoons.
3. Απ. Νικολαιδης, στο youtube: η κυριαρχία της αγοράς και η ευθύνη της θεολογίας.
4. Web -Seminar της ΕΟΠΕ, Τα οικονομικά της υγείας Ι και ΙI, Αθήνα 2019
5.Edgar Alan Poe, το κοράκι. Εκδ. οδός Πανός, Αθήνα 2004