Log In
28/07/2017

Διαχείριση ανθρωπίνων πόρων

Κλάματα στο διάδρομο μιάς ογκολογικής κλινικής όχι από ασθενείς ή συγγενείς, αλλά από γιατρό, δεν είναι συχνό φαινόμενο. Τα συγκεκριμένα  δεν ήταν συμμετοχή σε τραγικές στιγμές ασθενών.

Ηταν η  αντίδραση στη δημόσια χλεύη, την ντροπή, την απόγνωση ειδικευομένης  συναδέλφου, στις προσβλητικές  παρατηρήσεις προισταμένου της.  Η απρέπεια θα μπορουσε να προκαλέσει αντανακλαστική απρέπεια από τη άλλη πλευρά, όμως αυτό δεν έγινε. Η προσβεβλημένη έχασε το πάτωμα κάτω από τα πόδια της. Αμφίβολο αν βοηθήθηκε.[1]

‘Εγινε ίσως μεταφορά ενοχών σε ένα ευάλωτο μέλος της ομάδας, πάνω στη ηθική του, τις πνευματικές ικανότητες, κάτι  που ασφαλώς θα επηρεάσει τις σχέσεις του με τα άλλα μέλη , με άγνωστες  τελικά  τις αντοχές του  και τις συνέπειες στην επαγγελματική του επάρκεια και εξέλιξη.

Το πως μας βλέπουν οι άλλοι το σταθμίζουμε  συνεχώς και μας διαμορφώνει τελικά σε αυτό που είμαστε.

Το φαινόμενο  της άξεστης συμπεριφοράς, είναι αρκετά διαδεδομένο και  με πολλές μορφές.  Δεν έιναι μόνο μια επίθεση προς υφιστάμενους συναδέλφους,  αλλά  και  εναντίον  ασθενών,  χωρίς να είναι σπάνιο  να εμφανίζεται  και  με αντίθετη κατεύθυνση. Δεν  λύνεται  όμως  με κυρήγματα καλοσύνης και ευγένειας.

Ο “δεν έχω χρόνο για ευγένειες”  προιστάμενος –  κάποιος  που αναρριχήθηκε ψηλά σε ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον – δεν έχει πειστική δικαιολογία. Ο σεβασμός των άλλων  δεν απαιτεί έξτρα προσπάθεια. O τόνος της φωνής και η εξωλεκτική επικοινωνία διορθώνουν πολλά.

Σήμερα φτάσαμε , το στραπατσαρισμένο “πρόσωπο”  του άλλου   να  γίνεται διαχειρίσιμο υλικό .  Είναι ενδεικτικό ότι αντικαταστήσαμε ως παλαιομοδίτικο  τo  προσωπάρχης, με το “ human resources manager”  και  χάσαμε,  γιατί : “αρχή σοφίας  η των ονομάτων επίσκεψις” κατά τον Αντισθένη .

Εμβόλιμα, ένα άλλο ( παράλληλο ) πραγματικό γεγονός: “Δεν το περίμενα αυτό ποτέ από  εσάς  γιατρέ μου, ξέρετε ότι είμαι πτυχιούχος νοσηλεύτρια”. Το έγκλημα:  την είπα “αδελφή”.  Λάθος  μέγα -αλλά δεν μου πάει το  “κα  νοσηλεύτρια”, ούτε τo  “ ψιτ εσύ”- τον τίτλο αυτό, την προσφώνηση “ αδελφή” την δέχονται και τον  αξίζουν  άραγε, μόνο  οι  λεγόμενες  “ θεούσες”  νοσηλεύτριες του Ευαγγελισμού;

Το εργασιακό bullying έχει εκτιμηθεί ότι κοστίζει πολύ  σε χρόνο και χρήμα. [2]

Της Ιωάννας Καρυστιάνη

Της Ιωάννας Καρυστιάνη

Το  πρακτικό πνεύμα του βρεττανικού ΕΣΥ, δίνει οδηγίες ανίχνευσης και αντιμετώπισης του φαινομένου [3]. Παρ’ όλα αυτά  εκεί,  η συχνότητά του ανεβαίνει. Το ελληνικό ΕΣΥ δεν έχει στοιχεία. Πως γίνεται όμως  να λύσεις ένα πρόβλημα που δεν ξέρεις το μέγεθος του; Γίνεται, με γενικόλογες  διακυρήξεις  και  ευχολόγια.

Η αίσθηση είναι ότι κάτι  μας ξεφεύγει. Τι θα λέγατε για συμβουλές; Τώρα πιά υπάρχουν και επαγγελματίες του είδους  ( life coaching και management mentors  specialists). Δεν μπορώ  να  αλλάξω τους άλλους  αλλάζω  τον  εαυτό  μου. Τι  θα  λέγατε  για  βραβεία;

 Θα μπορούσαμε να δίνουμε και εμείς ελληνικά βραβεία για  στις “αξιαγάπητες εταιρείες  του 2017” πχ   από την Happy  Skroutz  Stakeholders’ and Partners’ Association, με πολλά  ηθικοπλαστικά μηνύματα – στο πνεύμα “εσείς δουλεύετε για εμάς και εμείς εσάς”-.

Οι υποψηφιότητες θα είναι πολλές  από  συμπονετικές επειχειρήσεις που προφανώς ανακάλυψαν την αξία της συναισθηματικής νοημοσύνης / συναισθηματικής  διαφήμησης,  για “ανθρώπινο / φιλικό  εργασιακό περιβάλλον”,συνδυασμένο με ευαισθησίες για κοινωνικά προβλήματα.  Ένα αληθινά  πιασάρικο θέμα που πουλάει. Το δοκιμάζουν και αυτό και αν μεγιστοποιεί τα κέρδη  “καλώς έχει”.

Τα σκηνοθετικά τρικ όμως σε μια κακή παράσταση, δεν είναι σίγουρο ότι  ξεγελούν  την  θεατρική  κριτική.

 Οι κακίες αυτές ισχύουν σε συναθροίσεις διαφόρων “εγώ”, χωρίς όσμωση, χωρίς στιοιχεία πραγματικής κοινωνίας μεταξύ ατόμων που υπηρετούν ένα καθοδηγούμενο στόχο,  μακρυά από το  Μακρυγιαννικό  “εμείς”. Σε κάθε άλλη περίπτωση  τα παίρνω όλα πίσω.

Στο χώρο της υγείας  έχουμε  και  πρόταση  για “ηθικοποίηση  της ιατρικής “ εκ των άνω  με υπουργικές εγκυκλίους,  όπως  και  συνέδριο  για το ιατρικό φακελάκι στο  Ηράκλειο.[4]

Πιστεύουμε άραγε ότι λύνουμε το  πρόβλημα;  Όχι, αλλά “είμαστε ρεαλιστές,  ζητάμε το ανεύφικτο”, δηλαδή  “πνεύμα και ηθική”.

Ο ιατρός  που δημοσιοποιεί  βλ video  [5]  την περιπέτεια της υγείας του, ως insider φωτίζει καλά τα πράγματα:  πάσχει μεν το σύστημα  (της Αμερικής, μήπως το δικό μας  είναι  τέλειο)  αλλά  μακρυά  και  από  “κολλημένους” συναδέλφους. Δεν μπόρεσε να το αποφύγει. Δείτε πως:

‘Ενας 2χ2 πίνακας λύνει το πρόβλημα.  Στο οριζόντιο άξονα, γνώση , άγνοια και στον κάθετο, ζεστή αγκαλιά, ψυχρός επαγγελματισμός μας δίνουν  4  επιλογές.Του άτυχου  συναδέλφου του έτυχε το τετράγωνο θερμός αλλά άσχετος.

 Άρα,  αλλαγές και εκ των έσω (προσωπικό στοίχημα) και  εκ των άνω (νόμοι της πόλεως),  πρέπει να συνδυαστούν και βλέπουμε. Έχουμε πολύ δρόμο.

Τελικά,  είναι μεγάλη τύχη να βρείς  “καλούς και αγαθούς” προισταμένους/ δασκάλους. Βλέποντας  μπροστά μας ποικίλες συμπεριφορές, επιλέγουμε,  μαθαίνουμε  και  τι  δεν  πρέπει να κάνουμε, άρα ευγνωμονούμε και  τους  αρνητικούς  δασκάλους μας. Στο χέρι μας είναι αυτοί,  να  μην  ”φέρνουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες”.

Παραπομπές

  1.   Το περιστατικό αυτό που είναι αυθεντικό, έχει  και  μιά άλλη διάσταση. Ποιός αντέδρασε σε αυτή την ταπείνωση;  ποιός τόλμησε να πεί: “ Εεε, όχι και έτσι κύριε ….” .’Ηταν μια άλλη ειδικευομένη και όχι  κάποιος από  τα παριστάμενα  μόνιμα  στελέχη της κλινικής.  Λυπηρό και ταυτόχρονα παρήγορο.
  2.  Αναφορά  στο  Harvard   Business  Review. http://hbr.org/2013/01/the-price-of-incivility
  3. NHS   choices: Bullying at work.         http://www.nhs.uk/Livewell/workplacehealth/Pages/bullyingatwork.aspx
  4.   Δημόσια νοσοκομεία χωρίς φακελάκι : Ωθούμε την ευθύνη, ενισχύουμε την διαφάνεια,  διεκδικούμε  την αξιοπρέπεια.   Συνέδριο της  7ης ΥΠΕ , Ηράκλειο , 8 Απριλίου 2017.
  5.   ASCO virtual meeting 2012 http://meetinglibrary.asco.org/speaker/Itzhak%20Brook

 

Από το Ν. Καρβούνη Ογκολόγο Παθολόγο

Από το Ν. Καρβούνη
Ογκολόγο Παθολόγο

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Newsletter

footer

Όροι Χρήσης

Κλινικές μελέτες ΕΟΠΕ

copyrights HTML