Ένα απρόσμενα καλό νέο!
Δεν ξέρω αν και πόσο έπαιξε ρόλο η παρέμβαση της ΕΟΠΕ με την επιστολή στις αρμόδιες αρχές και η δημοσιοποίηση του προβλήματος με τη συνέντευξη στον Αντέννα.
Δεν ξέρω επίσης αν έχει να κάνει με κάποια ανθρώπινη προδιάθεση ή στάση της ηγεσίας του υπουργείου.
Πάντως σήμερα μαθαίνω ότι η ασθενής Μ.Γ. ειδοποιήθηκε από τον ΕΟΠΥΥ να παραλάβει το επίμαχο καινοτόμο φάρμακο.
Ελπίζω να μην είναι φάρσα, ελπίζω να μην είναι η μόνη που “δικαιώνεται” και κυρίως να είναι η τελευταία που αντιμετωπίζει τέτοια αγωνία. Και ο γιατρός της να είναι ο τελευταίος που μπαίνει στο δίλημμα πώς να βοηθήσει ασθενή του (έμαθα πως την ετοίμαζε ήδη για χημειοθεραπεία μια εβδομάδα μετά τη συνέντευξη αφού δεν υπήρχε περιθώριο αναμονής).
Ελπίζω, αν και ξέμαθα πια σε αυτήν την αστήριχτη στην πραγματικότητα λειτουργία της νόησης -την ελπίδα.
“Ψευτοελπίζοντας και ψευτοαντέχοντας” κρατιέμαι -κρατιόμαστε.
Χαλάλι οι “χαμένες” ώρες!
“Τίποτα δεν πάει -τελείως- χαμένο”.
20/6/2017
…………………………………………………..
Ευνοϊκή εξέλιξη που θαμπώνει…
Είχα όλη μέρα σήμερα μια ακαθόριστη αίσθηση δικαίωσης. Η γυναίκα “ανέμιζε” θριαμβευτικά το νέο φάρμακο και ανεπίσημα πληροφορήθηκα ότι όλες οι υποψήφιες θα το πάρουν.
Οι ενέργειες της ΕΟΠΕ για την έγκαιρη κυκλοφορία καινοτόμων φαρμάκων στη χώρα μας φαίνεται να ευοδώνονται.
Για δες όμως και τούτο: έφτασε το βράδυ, και στο εξωτερικό ιατρείο κάποιος μου δείχνει ένα μήνυμα που του έστειλαν· μια γυναίκα από το Περού -και δεν ξέρω τίποτε άλλο γι’ αυτήν- ψάχνει να μάθει αν μπορεί να βρει το εν λόγω φάρμακο στην Ελλάδα.
Ξαφνικά ανάβει προβολέας…
Σκέφτομαι: η εταιρεία που το παράγει, πιέζει τις ρυθμιστικές αρχές να το εγκρίνουν και να το αποζημιώνουν με όλους τους τρόπους -κατά μέτωπο ή πλαγιοκοπώντας τις μέσω των ασθενών και των συλλόγων τους.
Αναρωτιέμαι:
Είναι εντός των κανόνων αυτές οι μέθοδοι πίεσης; Είναι.
Είναι εντός των κανόνων η αμυντική στάση των αρχών; Είναι.
Ποιοι είναι αυτοί οι κανόνες; Ιατρικοί, οικονομικοί, κοινωνικοί; Όλοι μαζί.
Είναι απλά οι προανθρώπινοι νόμοι της ζούγκλας; Δυστυχώς ναι.
Ακόμα:
Είναι αυτό το φάρμακο πανάκεια; Όχι.
Κάθε καινούργιο φάρμακο είναι αληθώς καινοτόμο; Όχι.
Κάθε καινοτόμο φάρμακο πρέπει να αποθεώνεται σπρώχνοντας τα προηγούμενα καθιερωμένα εκτός θεραπευτικής φαρέτρας; Όχι.
Αν το καινοτόμο φάρμακο είναι όντως θαυματουργό, πρέπει να είναι τόσο ακριβό που να μπορεί να το πάρει μόνο ένα μέρος των υποψηφίων να ωφεληθούν από αυτό; Όχι, όχι, όχι!
Αφελείς ερωτήσεις, έ;
Τι μου διαφεύγει λοιπόν;
Το αμετακίνητο περίγραμμα. Ιδού:
“Η Αγορά θα τα ρυθμίσει όλα”.
“Η βιομηχανία είναι κερδοσκοπικός τομέας, δεν είναι επιχειρήσεις κοινής ωφελείας”.
Τσιριξιές ξεσκίζουν τους ανόητους κροτάφους μου -άσπρισαν άφρονες, ασυμμόρφωτοι.
Τελειώνω:
Είναι πρανή ισχύος οι κοινωνίες των ανθρώπων; Ακριβώς.
Πότε υψώθηκαν πιο πάνω από τη βρόμικη λάσπη; Ποτέ.
Δίκαιον του ισχυροτέρου και στην Υγεία; Πάντα, όπως παντού.
Σε ποια μεριά να γείρει ο γιατρός;
Δεν ξέρω, μπερδεύτηκα πάλι.
Βράδιασε όπως κάθε βράδυ.
21/6/2017