Log In
20/02/2017

H ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ.. αλλιώς..

Η Διεθνής Ένωση κατά του Καρκίνου (UICC),  εκπροσωπώντας 280 οργανώσεις σε 90 χώρες καθιέρωσε την 4η Φεβρουαρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου. Κάθε χρόνο με αφορμή την συγκεκριμένη ημερομηνία γίνεται μία τεράστια προσπάθεια ενημέρωσης στοχεύοντας στην πρόληψη και τη δραστική ευαισθητοποίηση ενάντια στον καρκίνο όλων των εμπλεκόμενων φορέων.

Τα στατιστικά δεδομένα του παγκόσμιου οργανισμού υγείας επιβεβαιώνουν την αναγκαιότητα αυτής της προσπάθειας. Περισσότερα από 14 εκατομμύρια νέων διαγνώσεων νεοπλασματικής νόσου προβλέπονται για το τρέχον έτος στον πλανήτη, ενώ για το 2015 ο καρκίνος ήταν υπεύθυνος για 8,8 εκατομμύρια θανάτους, αποτελώντας την δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Οι προβλέψεις για το μέλλον περαιτέρω δυσοίωνες αναμένοντας 70% αύξηση νέων περιστατικών στην επόμενη 20ετία..

Από τον Κ. Τσιγαρίδα, Παθολόγο Ογκολόγο, Νοσοκομείο Metropolitan

Σας θυμίζουν κάτι αυτά τα νούμερα; Πόσες φορές έχετε ακούσει παρόμοιες απαισιόδοξες προβλέψεις; Πόσες φορές ξεφυλλίζοντας ένα περιοδικό η ματιά σας σταμάτησε στη λέξη καρκίνος και τα αναφερόμενα δεδομένα σας πάγωσαν τη διάθεση;  Πόσες φορές έχετε χρειαστεί βαθιές ανάσες για να ολοκληρώσετε ένα αντίστοιχο τεκμηριωμένο επιστημονικό άρθρο; Πόσες φορές δεν ακούσατε σε φιλικές συζητήσεις να μεταφέρονται παρόμοια στατιστικά δεδομένα με μία δόση υπερβολής και να προκαλούν κοινότυπες συζητήσεις καφενείου; Τελικά πόσες φορές σας ωφέλησαν όλα τα παραπάνω; Πόσο μας ωφελούν όλα τα παραπάνω;  Πόσο τελικά συνεισφέρει στην δημιουργική επαγρύπνηση όλων μας;

    Αν περιμένατε να διαβάσετε ένα ακόμη άριστο συντακτικά και τεκμηριωμένο αριθμητικά κείμενο λυπάμαι αλλά θα απογοητευτείτε.. τι είναι τελικά ο Καρκίνος..;; αν ο καθένας μας καταθέσει τον αυθόρμητο συνειρμό της σκέψης του στο άκουσμα της λέξης καρκίνος αυτόματα προκύπτει μία πληθώρα διαφορετικών αντίθετων λέξεων, φόβος-ελπίδα, λύπη- χαρά, απελπισία-προσδοκία, τέλος-επανεκκίνηση  .  . Εξάλλου και το moto της εφετινής καμπάνιας είναι το ¨εμείς μπορούμε- εγώ μπορώ¨(we can-I can).. τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε ο καθένας χωριστά για τον εαυτό του και όλοι μαζί απέναντι στον καρκίνο;

    Ο κάθε  πολίτης ακολουθώντας ισορροπημένη διατροφή συνοδεία φυσικής άσκησης, διακοπή καπνίσματος και κατάχρησης αλκοόλ συνεισφέρει αρκετά.. παροτρύνοντας τους γύρω του να κάνουν το ίδιο προσφέρει περισσότερο.. αν επιπλέον στην καθημερινότητά του επιλέξει να στηρίζει διακριτικά και ταυτόχρονα ουσιαστικά όλους τους άγνωστους ασθενείς που με τον οποιονδήποτε τρόπο έρχονται σε επαφή μαζί του, τότε σιωπηλά έχει πανάξια κερδίσει το δικαίωμα να γιορτάζει σε αυτή την ημερομηνία.. μία τέτοια συμμόρφωση είναι πολύ πιο ουσιαστική και αποτελεσματική από δεκάδες βαρυσήμαντες αναρτήσεις, posts, σχόλια και δημόσιες συζητήσεις καφενείου.

    Ο κάθε ιατρός και κάθε επαγγελματίας υγείας που ασχολείται με την αντιμετώπιση του καρκίνου μπορεί να εκμεταλλευτεί αλλιώς αυτή την επέτειο.. είναι σαφές ότι οι καρκινοπαθείς  αποτελούν μία πολύ ιδιαίτερη ομάδα ασθενών που τρέχουν τον δικό τους μαραθώνιο ζωής.. σε όλη αυτή την πορεία θα χρειαστούν αμέτρητες φορές την πολύπλευρη βοήθεια του κοντινότερου τους πλέον ανθρώπου.. του ιατρού τους.. που θα πρέπει να διατηρεί επίσης αστείρευτες πηγές διαθεσιμότητας, υπομονής, ευαισθησίας, κατανόησης, αυτοθυσίας και δύναμης.. δεν είναι εύκολο.. το αντίθετο.. είναι και εκείνος άνθρωπος.. που κουράζεται και αγχώνεται και.. και ξεχνά ότι απέναντι του είναι ένας πράγματι πάσχων ασθενής.. ας είναι λοιπόν αυτή η ημέρα ευκαιρία αυτοκριτικής και θετικής επανέναρξης.. εξάλλου κανένας γιατρός δεν θα μπορέσει να ποσοτικοποιήσει το θεραπευτικό όφελος της αγάπης..     

    Ο κάθε ασθενής είναι ο πρωταγωνιστής κάθε ιστορίας.. έναν ρόλο που δεν τον ζήτησε ποτέ.. που δεν τον διεκδίκησε.. που απλά του έλαχε.. κανένας άνθρωπος δεν προγραμματίσθηκε γονιδιακά και ψυχικά για να υποφέρει.. άρα έχει επιλεγεί για έναν άγνωστο, ακατάλληλο ρόλο.. σε αυτό λοιπόν το ρόλο δεν πρέπει να σκέφτεται ότι μπορεί να κάνει λάθος.. δεν υπάρχει λάθος.. γιατί όλα είναι ένα λάθος.. αλλά όχι δικό του.. ούτε όμως κάποιου άλλου.. ούτε του ιατρού του, ούτε των συγγενών του, ούτε των φίλων του, ούτε του υπουργείου, ούτε κανενός.. το μόνο λάθος εν τέλει είναι η διακαής αναζήτηση του λάθους.. αυτή η αναζήτηση οδηγεί μόνο στην εξάντληση.. και δεν χρειάζεται.. το αντίθετο.. ο πρωταγωνιστής πρέπει να εκμεταλλευτεί όλες τις δυνάμεις του.. είναι ένα μεγάλο έργο.. δεν είναι ένα απλό sprint.. είναι ένας απαιτητικός μαραθώνιος.. είμαι από τους τελευταίους που θα τολμούσα να δώσω συμβουλές ζωής σε έναν καρκινοπαθή.. το μόνο που μπορώ να ψελλίσω είναι υπομονή και ταυτόχρονα δύναμη! Κάθε χρόνο λοιπόν αυτή η ημέρα είναι για αυτούς τους ήρωες μία επέτειος απόδοσης μεταλλίου.. ενός ακόμη περήφανου μεταλλίου.. μέχρι την επόμενη επέτειο.. το επόμενο μετάλλιο.. είναι απαραίτητο να βλέπουμε τα μετάλλια.. για τους ίδιους τους πρωταγωνιστές, για τους συγγενείς τους, τους γιατρούς τους, για τους επόμενους ασθενείς..

   Η πολιτεία.. το κράτος.. θα μπορούσε κανείς να γράψει αμέτρητες παραγράφους, περισσότερο λαϊκίστικες, συναισθηματικές ή προϋπολογιστικές.. η βαθύτερη αρχή που πρέπει να διέπει την οποιαδήποτε δομή στην επαφή με τους νεοπλασματικούς ασθενείς είναι η διάθεση προσφοράς.. και η διάθεση και η προσφορά.. είναι απαραίτητα και τα δύο.. με αποδεκτά όλα μα όλα τα κριτήρια οικονομικής κρίσης και έλλειψης πόρων.. ας γίνει για την πολιτεία η ημέρα αυτή ημέρα γενεθλίων του μικρότερου και πιο ευαίσθητου παιδιού της.. γιατί παρά την κρίση ποιος πατέρας μπορεί να αρνηθεί ένα δώρο στο μικρό και αδιάθετο παιδί του την ημέρα των γενεθλίων του..;.. γιατί καμία μελέτη και κανένας δείκτης cost effective δεν μπορεί να αποτιμήσει αντικειμενικά το χαμόγελο ενός μικρού παιδιού στη θέα ενός δώρου γενεθλιών..

       Κανένας δεν μπορεί και σίγουρα δεν πρέπει να αμφισβητήσει τα στατιστικά δεδομένα ούτε τις οικονομικές αναλύσεις, όμως η ανάγνωση τους μπορεί να γίνει και αλλίως.. στον δυτικό κόσμο το ποσοστό συνολικά των ασθενών που ξεπερνούν την δεκαετία έχει υπεδιπλασιαστεί τα τελευταία 20 χρόνια και ανέρχεται πλεόν στο 50% του συνόλου.. φανταστείτε 10 και πλέον μετάλλια στο στήθος τους.. η έρευνα και η διαρκής εξέλιξη της φαρμακολογίας προσφέρουν καθημερινά νέα σκευάσματα που μας βοηθούν όλο και περισσότερο.. λιγότερο επώδυνα.. λιγότερο τοξικά.. περισσότερο στοχευμένα.. περισσότερο αποτελεσματικά.. επιπλέον μας χαρίζουν κάτι ανυπολόγιστο.. ελπίδα για το αύριο ενάντια στον καρκίνο.. ελπίδα ίασης.. ελπίδα ζωής..

    Ας είναι λοιπόν επιπλέον για όλους μας αυτή η επέτειος ημέρα ελπίδας.. να γίνει με τη βοήθεια όλων μας ημέρα ελπίδας..

   Διαβάζοντας μία τελευταία φορά το άρθρο προ της αποστολής προς δημοσίευση αντιλαμβάνομαι ότι το ύφος είναι ιδιαίτερα συναισθηματικό και ίσως υπερβολικό.. ίσως και εκτός γραμμών για την θέση μου.. ίσως γιατί η θέση μας δεν είναι πάντοτε προκαθορισμένη.. ίσως γιατί ένας υπέροχος άνθρωπος, ένας άριστος συνάδελφος που έως την προηγούμενη επέτειο απομάκρυνε τον καρκίνο και προστάτευε χιλιάδες ασθενείς στεκώμενος αγέρωχος δίπλα τους, στην εφετινή βρίσκεται στον δικό του μαραθώνιο και αντιμετωπίζει τις φοβίες που πάντα κατεύναζε, τις σκέψεις που πάντα έδιωχνε, τις αγωνίες που πάντα ημέρευε.. είμαι σίγουρος ότι όλοι του οι ασθενείς με τα πολλαπλά μετάλλια που εκείνος τους χάρισε θα τον στηρίξουν όσο χρειαστεί και θα ολοκληρώσει νικητής.. για να συνεχίσει το έργο του.. για να χαρίζει και να φορά πολλά μετάλλια.. το άρθρο δικαιωματικά του αξίζει..   

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Newsletter

footer

Όροι Χρήσης

Κλινικές μελέτες ΕΟΠΕ

copyrights HTML