Πώς το (29-1) είναι καλύτερο από το (30-0) και (700-140)-1= αδιαφορία
Σχεδόν όλα πήγαν στραβά, τρία στα τέσσερα : Α) Ως συμβολή της ΕΟΠΕ στην επικαιρότητα, στον ιστορικό χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών στο κέντρο της πόλης, γιορτάσαμε στις 17 Απριλίου 2019, την Αθήνα ως παγκόσμια πρωτεύουσα βιβλίου, με την ημερίδα ΔιαβάΖΩντας υπεύθυνα για τον καρκίνο. Συμμετείχα με διάλεξη που είχε τίτλο, Όταν ένας ογκολόγος προσπαθεί να γίνει συγγραφέας. Το θέμα της διάλεξης μου ανακοινώθηκε την 1η Απριλίου και αρχικά σκέφτηκα πως είναι κάτι πρωταπριλιάτικο. Δεν ήταν, ετοιμάστηκα καλά, αλλά μάταια. Η πίεση χρόνου μεγάλη, (μόνο 12 λεπτά παρουσίαση), έπεσε ο ενθουσιασμός, δεν ολοκληρώσαμε, μείναμε στη μέση και χωρίς το après, δηλ. την συζήτηση στο τέλος, που δεν έγινε. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε, αλλά ήταν μια εντελώς ανάλογη περίπτωση με το τραγούδι του Αλκίνοου Ιωαννίδη, Η Ξαφνική Πτώση της Ποίησης (κα ερεθιστικών γεγονότων), εμπνευσμένο από το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη, Και ο Φτωχός ‘Έχει Πουλί, από την συλλογή, Τα Ρω του Έρωτα.
Ούτε το ευφυολόγημα με το fake βιβλίο – τάχα συλλογή των άρθρων μου – μάλιστα στη 16η έκδοση του (βλ. εικόνα), έγινε αντιληπτό από το ακροατήριο. Μόνο μια κυρία το έπιασε. Δηλαδή μία στους 29 παριστάμενους. Άρα 29-1. Ιδού, το πρώτο σκέλος της μαθηματικής σχέσης του τίτλου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο διάλλειμα δύο κυρίες με ρώτησαν αν είναι ποιητική συλλογή ή δοκίμια.
Η μόνη αλήθεια σε όλα αυτά είναι ο τίτλος του βιβλίου. Πραγματικά η συντακτική επιτροπή του ηλεκτρονικού περιοδικού της εταιρείας μας Τα Νέα της ΕΟΠΕ, ουδέποτε άσκησε λογοκρισία στα γραφόμενα μου, με ενθαρρύνει συστηματικά και συνεχίζω απρόσκοπτα εδώ και χρόνια την συνεργασία μου μαζί τους, με την στήλη στοχασμοί και αντανακλάσεις.
Φαντασθείτε προνομιακή μεταχείριση, όταν τον Ν. Δήμου τον εκπαραθύρωσαν από την Kαθημερινή δύο φορές και τον Γ. Ιωαννίδη μια από την Huffington Post και μια από την Καθημερινή.
Β) Το 33-0, αποδίδει το συνολικό αριθμό όσων τίμησαν (33) τις ποιητικές αναζητήσεις του καθηγητή επιδημιολογίας και νεοελληνικής λογοτεχνίας, Γιάννη Ιωαννίδη, του Stanford University, USA. Το 33 αναφέρεται σε γιατρούς, κριτικούς λογοτεχνίας, καθηγητές της φιλοσοφικής σχολής του ΕΚΠΑ, που μας φιλοξένησε στο 442 αμφιθέατρο, στη πανεπιστημιούπολη και το 0, στον αριθμό των φοιτητών της σχολής, που τον τίμησαν δια της απουσίας τους, στις 8/5/2019. Νο comments.
Γ) Το τρίτο σκέλος (700-140) – 1, αναφέρεται στο αριθμό συναδέλφων αξιολογητών (700), των προϊόντων της βιοτεχνολογίας, που συνεργάζονται με το νεοσύστατο ελληνικό ρυθμιστικό οργανισμό ΗΤΑ (Health Technology Assessments). Ο αριθμός 140 είναι οι συνάδελφοι που έλαβαν προσωπική πρόσκληση με mail από τον επικεφαλής του ΗΤΑ, καθηγητή φαρμακολογίας στο ΑΠΘ, για το εκπαιδευτικό σεμινάριο με θέμα την μεθοδολογία των ΗΤΑ, που έγινε στις 16/5/2019, (45ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών). Ο αριθμός 1 αναφέρεται στον μοναδικό αξιολογητή που παρακολούθησε το σεμινάριο. Έφυγα πολύ προβληματισμένος, με πολλά ερωτήματα που δεν απαντήθηκαν. Εδώ στον ΗΤΑ, αντίθετα με το επίσης νεοσύστατο ΕΙΝΕ (Εθνικό Ινστιτούτο ΝΕοπλασιών), του οποίου έχω την τιμή να είμαι μέλος της διοικούσας επιτροπής, ορίσθηκε πρώτα η 11μελής διοικούσα επιτροπή επικουρούμενη από 10 γραμματείς, τον Ιούλιο 2018. Ήδη έχει ένα χρόνο θητεία, αλλά ο τρόπος πληρωμής των αξιολογητών δεν έχει ορισθεί μέχρι σήμερα. Άραγε να φταίει αυτό για την αδιαφορία των 139; Ακολουθεί στις μέρες μας ΦΕΚ με το οργανόγραμμα.
Στο δικό μας ΕΙΝΕ έγινε ανάποδα. Ξεκινήσαμε με ένα ΦΕΚ που μας δεσμεύει- σε μια φιλοσοφία που δεν ρωτηθήκαμε- και μια δομή που πρέπει να υλοποιήσουμε, προσλαμβάνοντας 103 υπαλλήλους κατανεμημένους σε 4 τομείς/διευθύνσεις. Κοντά σε αυτά πρέπει να ψάξουμε που θα τους στεγάσουμε. Δεν ξέρω ειλικρινά τι θα περισώσουμε…..
Κατά βάθος πιστεύω ότι ματαιοπονούμε. Δεν μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα αν δεν έχεις στοιχεία.
Χωρίς να έχουμε μέχρι τώρα αξιόπιστα αρχεία καταγραφής νόσων και πραγματικά εθνικά επιδημιολογικά δεδομένα βαδίζουμε προς το κενό. Έμεσα στοιχεία όπως από την ηλεκτρονική συνταγογράφηση και η διά της αναγωγής στοιχείων άλλων χωρών, δεν σώζουν την κατάσταση. Είναι μια μεθοδολογία διάτρητη και δεν χρειάζεται να την κάνουμε δύο φορές. Εξηγούμαι:
Είναι πιο γρήγορη και καλή λύση, ρεαλιστική και μάλιστα cost effective. Aντί να αντιγράφουμε μόνο την δομή του πορτογαλικού ΗΤΑ – αν και ο Π. Καναβός μας είπε οτι αντιγράψαμε κεφάλαια από το γερμανικό ΗΤΑ, – να πάρουμε και τις πορτογαλικές τελικές εισηγήσεις και με copy/paste να τις μεταφέρουμε ανέξοδα στις δικές υγειονομικές δομές. Στο κάτω-κάτω, χώρα της νότιας Ευρώπης είναι και έχουμε πολλές ομοιότητες. Η ιδανική περίπτωση για λύση στον αστερισμό του περίπου.
‘Ετσι δεν θα πονοκεφαλιάζουμε να νοικιάζουμε κτήρια για στεγάσουμε στελέχη που θα προσληφθούν για να κάνουν μια άχρηστη προσομοίωση. Το ξέρω ότι έτσι δεν μειώνεται η ανεργία, αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας.
Δ) Ευτυχώς κάτι πήγε καλά. Στο Διεθνές Εργαστήριο Παρηγορητικής Φροντίδας της ASCO, στις 10-11/5/2019, κερδίσαμε γνώσεις, με εξαιρετικές διαλέξεις, ξεχώρισα τους Γ. Μπουκοβίνα, Θ. Τάση και Στ. Τσινόρεμα. Μέσα από τις διαδραστικές συναντήσεις με role playing, “ανοιχτήκαμε” σε παλιούς και νέους συναδέλφους. Μέγα κέρδος. Αντί επαρχιωτικού απομονωτισμού, κοσμοπολίτικη επιστημοσύνη. Συγχαρητήρια στις οικοδέσποινες Σ. Αγγελάκη και Ε. Ραζή.
Κλείνω με μια αισιόδοξη, φωτεινή νότα, από την ποιητική συλλογή, Δωρεάν σκοτάδι, του Γιάννη Κοντού, Εκδόσεις Κέδρος, 1989.
Δένδρο στην άκρη
Μαγκωμένο μεταξύ πέτρας και κενού,
έχει ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του
από τον κόσμο. Τώρα μηλιά είναι;
Ελιά είναι; Άνθρωπος είναι; Δεν ξέρω.
Τρέφεται με ξερό αέρα και λίγη πλάγια βροχή
όταν έχει αυτή την κλίση. Βλέπει τις ίδιες
εικόνες μια ζωή, τις ανακατεύει τραβάει
στη τύχη. Τα γεγονότα, ο πολιτισμός, ξεράνανε
το φλοιό του, αλλά μέσα τρέχουν οι χυμοί
ποτάμι. (Τις νύχτες βγάζει καρπούς από ασβέστη,
που το πρωί σβήνουν.) Πίστευε ότι θα πετούσε.
Στη χειρότερη περίπτωση, αν έπεφτε στον γκρεμό,
κάτι θα έμενε, θα ξαναφύτρωνε.
Από το Νικόλαο Καρβούνη, Παθολόγο Ογκολόγο
