Log In
20/10/2019

Οκτώβριος-Μήνας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τον Καρκίνο Μαστού

Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί τη συχνότερη διάγνωση κακοήθειας σε γυναίκες στην εποχή μας. Αποτελεί μια πραγματική “μάστιγα”, αφού έχει βρεθεί ότι στο Δυτικό κόσμο, περίπου μια στις οκτώ γυναίκες θα νοσήσει από κάποια μορφή κακοήθειας του μαστού στη ζωή της. Βέβαια, είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι με τις σύγχρονες θεραπευτικές μεθόδους, η μεγάλη πλειοψηφία των γυναικών αυτών θα ξεπεράσει τελείως το πρόβλημα τους και θα ιαθεί από την νόσο, επιστρέφοντας σε μια απόλυτα φυσιολογική ζωή

Ποιες είναι οι  θεραπευτικές επιλογές;

Εάν ο καρκίνος διαγνωστεί σε αρχικό στάδιο, η πρώτη επιλογή είναι συνήθως το χειρουργείο (ογκεκτομή ή μαστεκτομή), το οποίο κάποιες φορές ακολουθείται από ακτινοβολία ή χημειοθεραπεία, ορμονοθεραπεία ή στοχευμένες (βιολογικές) θεραπείες, ώστε να μην υπάρξει υποτροπή της νόσου στο μέλλον.

Έχει σημασία να τονίσουμε ότι δεν χρειάζεται όλες οι γυναίκες να υποβληθούν σε όλες τις προαναφερθείσες θεραπείες και ότι η περίπτωση κάθε γυναίκας με καρκίνο μαστού είναι μοναδική. Έτσι, ανάλογα με την περίπτωση και τους παράγοντες κινδύνου για υποτροπή, κάποιες γυναίκες θα χρειαστεί  να κάνουν χημειοθεραπεία και κάποιες όχι, κάποιες θα χρειαστούν ακτινοθεραπεία και κάποιες όχι, κάποιες θα χρειαστούν ορομονοθεραπεία και κάποιες όχι. Αυτό εξαρτάται από τα ιδιαίτερα βιολογικά χαρακτηριστικά του κάθε όγκου που φαίνονται στη βιοψία και θα σας εξηγήσει ο  ογκολόγος.

Η χημειοθεραπεία χορηγείται κατά κανόνα μετά το χειρουργείο, σε κάποιες περιπτώσεις, όμως, χορηγείται πριν από αυτό, με στόχο τη συρρίκνωση του όγκου που πρόκειται να αφαιρεθεί. Κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας θα γίνεται παρακολούθηση των στοιχείων του αίματος (αιματοκρίτης, λευκά αιμοσφαίρια, αιμοπετάλια) καθώς και χορήγηση υποστηρικτικής αγωγής για την αποφυγή των πιθανών παρενεργειών της χημειοθεραπείας με βάση τις οδηγίες του γιατρού. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, η χημειοθεραπεία χορηγείται ενδοφλέβια (με ορό), με ημερήσια νοσηλεία, δηλαδή χωρίς να απαιτείται  διανυκτέρευση της γυναίκας στο Νοσοκομείο αλλά ολιγόωρη παραμονή, και η θεραπεία επαναλαμβάνεται κάθε 2 ή 3 εβδομάδες για 6-8 φορές, αλλά η κάθε περίπτωση εξατομικεύεται.

Η ακτινοβολία είναι απαραίτητη αν η γυναίκα έχει υποβληθεί σε ογκεκτομή ή έχει διηθημένους (“πειραγμένους” από τον όγκο) λεμφαδένες, και έχει ως στόχο τη μείωση της πιθανότητας ο όγκος να υποτροπιάσει τοπικά στην περιοχή του χειρουργγείου. Η ακτινοθεραπεία συνήθως χορηγείται 3-4 εβδομάδες μετά την χειρουργική επέμβαση και η διάρκειά της είναι περίπου 4-5 εβδομάδες, καθημερινά από Δευτέρα έως και Παρασκευή και χωρίς να απαιτείται νοσηλεία της ασθενούς. Ο σχεδιασμός και η πραγματοποίηση της Ακτινοθεραπείας δεν πραγματοποιείται από Παθολόγο Ογκολόγο, αλλά από άλλον ειδικό Ιατρό που ονομάζεται Ακτινοθεραπευτής Ογκολόγος.

Περισσότεροι από τους μισούς καρκίνους μαστού είναι “ορμονοευαίσθητοι”, δηλαδή τα καρκινικά κύτταρα “τρέφονται” από τις γυναικείες ορμόνες που κυκλοφορούν στο αίμα (οιστρογόνα και προγεστερόνη). Κατά συνέπεια, οι γυναίκες αυτές θα χρειαστούν ορμονοθεραπεία , δηλαδή θεραπεία που στοχεύει στη μείωση των γυναικείων ορμονών, ώστε να διακοπεί η ανατροφοδότηση των καρκινικών κυττάρων.  Εάν μια γυναίκα νοσήσει από ορμονοευαίσθητο καρκίνο μαστού σε προεμμηνοπαυσιακή ηλικία (πριν τα 50), θα χρειαστεί να διακοπεί και η έμμηνος ρύση (περίοδος). Τα κύρια όπλα στη φαρέτρα της ορμονοθεραπείας είναι οι αναστολείς της αρωματάσης (για τις γυναίκες που είναι στην εμμηνόπαυση) και η ταμοξιφένη (για τις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας), που είναι από του στόματος χορηγούμενα (χάπια) και η διάρκεια χορήγησής τους είναι τουλάχιστον 5 χρόνια. Σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες το χάπι συνδυάζεται με ειδική ένεση που σταματά την περίοδο και χορηγείται συνήθως  ανά τρίμηνο.

Τέλος,  αν ο καρκίνος είναι “HER2 θετικός”, που είναι περίπου 15-20% των περιπτώσεων, θα πρέπει η γυναίκα να λάβει μια ειδική  “στοχευμενη” βιολογική θεραπεία που καταστρέφει αυτή την πρωτεϊνη στην επιφάνεια των καρκινικών κυττάρων. Σε αρχικό (μη μεταστατικό) καρκίνο μαστού η θεραπεία αυτή θα πρέπει να χορηγηθεί κάθε τρεις εβδομάδες για ένα χρόνο: Πρόσφατα όμως υπάρχει διαθέσιμη και υποδόρια χορήγηση του φαρμάκου (με απλή ένεση που κάνει ο γιατρός) για να μειώνεται η ταλαιπωρία της γυναίκας

Παρακολούθηση μετά τη θεραπεία

Η παρακολούθηση μετά τη θεραπεία, με ένα πρωτόκολλο παρακολούθησης που θα καθορίσει ο γιατρός, είναι ιδιαίτερα σημαντικό κομμάτι της φροντίδας της γυναίκας και αποσκοπεί στο να βοηθήσει στην έγκαιρη ανίχνευση υποτροπών σε πολύ αρχικό στάδιο, ώστε να είναι πλήρως αντιμετωπίσιμο. Κάποιες φορές ακόμη και η καλύτερη θεραπεία μπορεί να αφήσει ένα “υπόλλειμμα” σε καρκινικά κύτταρα, τα οποία, διαιρούμενα, να δώσουν έναν νέο όγκο. Ο καρκίνος μπορεί να επανεμφανιστεί στο ίδιο σημείο ή σε άλλο σημείο του σώματος. Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι σήμερα ο καρκίνος του μαστού είναι μία νόσος που στην μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων αντιμετωπίζεται εξαιρετικά αποτελεσματικά, επιφέρει την ίαση και με άριστη ποιότητα ζωής των ασθενών.

Από τον Ιωάννη Μούντζιο, Παθολόγο Ογκολόγο, Ερρίκος Ντυνάν

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Newsletter

footer

Όροι Χρήσης

Κλινικές μελέτες ΕΟΠΕ

copyrights HTML